Een dagje Efteling

Een dagje Efteling

Zelf ben ik, Leen, al van kindsbeen af grote fan van de Efteling. Bijna elk jaar gingen we met ons gezin; Mama, Papa, en de drie dochters. We namen dan de grote, oranje-met-bruine-deksel frigobox mee vol lekkers om de dag mee door te komen. Die koelbox kreeg later nog een sticker van de Piraña op het deksel, als eeuwige herinnering aan die mooie tijden.

Tot op heden, gaan we nog zo goed als elk jaar terug. Zeker omdat m’n zoon Pieterjan dezelfde microbe heeft geërfd. Hij houdt zó veel van dat park, dat zijn grote droom is om er ooit te kunnen gaan werken.

Kevin heeft het park ooit een keertje bezocht in zijn jonge kinderjaren, en herinnerde er zich niets meer van. Daarom hadden we besloten, dat als we terug zouden zijn van onze overwintering, dat we het park gingen bezoeken met Sem (en het liefst op een rustig moment).

Er was eens, op een zonnige lentedag…

Elk jaar in maart, mijn verjaardagsmaand, krijg ik een kortingscode aan van de Efteling via mail. Deze hebben we snel kunnen spenderen aan onze tickets. Je kan de tickets vlotjes online kopen via hun site, samen met een parkeerticket. Kinderen tem 3 jaar kunnen gratis binnen.

We reden net een uur vanuit onze thuisbasis richting het park en konden netjes parkeren aan de dichtstbijzijnde parking. Van zodra we binnen waren, begonnen we meteen bij het Sprookjesbos. Langnek was de eerste sprookjesfiguur die ons begroette. We dronken een hete koffie bij het terras terwijl Sem het eendje in de rondomliggende gracht in de gaten hield (zo gaat dat bij kleine kindjes). Onze koffie was op, en de bekertjes mochten dan ook meteen opgezogen worden door Hollebolle Gijs. Wat heeft die man een honger, zeg!

Daarna volgden we de route verder. We trokken de traditionele foto op-een-paddenstoel-met-witte-stippen, kreeg Sem schrik van de Trollenkoning, kon ze uren naar de Rode Schoentjes staren, picknickten we bij de magische klok, dansten we bij de Indische waterlelies…en vloog de Fakir heen en weer. Sem viel van de ene in de andere verbazing en legde alles vol moed en te voet af. De buggy hebben we niet veel nodig gehad in het Sprookjesbos.

Na het Sprookjesbos, was het uiteraard tijd voor de mooiste binnenattractie: De Droomvlucht! Het ging van “Oeh” naar “Aaah” en naar “Paw patrol, paw patrol” als we de laatste snelle duik naar beneden namen, hahaha! We passeerden via de speeltuin richting Land van Laaf en lieten ons gezellig rondkarren door de slakken in de hoogte. Aansluitend wandelden we naar het Anton Pieckplein. Kevin kreeg ondertussen een hongertje, en dan moet je natuurlijk langs de krokettenmuur passeren. Zelf kan ik absoluut de loempia’s aanraden. Op het pleintje zelf, maakte Sem een rondje op de carrousel.

Niet veel verder wandelen, en we stonden aan te schuiven bij het Carnavalfestival. Misschien als volwassene wel de meest irritante attractie, owv het deuntje (dat tevens mede door André van Duin werd geschreven) dat de hele dag door je hoofd blijft spoken…Voor Sem was het een dolle pret om door de verschillende werelddelen te worden geleid.

Zij had nadien het meeste plezier bij de Oude Tufferbaan! Bij deze “oldtimers” mogen de kinderen aan het stuur en lijkt het alsof ze zelf kunnen rijden. Van zodra je een tafereel passeert, druk je op de toeter, en beginnen er kippen te kakelen. We hadden het geluk om in een pick-upmodel te kunnen zitten, zodat Kevin zijn hoofd niet kon stoten aan het dak.

Daarna hadden we nog de pagode op de planning staan. Kevin bleef netjes beneden staan wachten, terwijl Sem en ik volop genoten van het zicht in Kaatsheuvel en vér daarbuiten.

Afsluiten deden we bij Symbolica, waar je mee op sleeptouw wordt genomen door Pardoes in het kasteel van de Efteling. Daar hadden we veel geluk, want na ons bezoek was de attractie meteen in panne gevallen voor de rest van de dag. Gelukkig was het al bijna sluitingstijd en wandelden we terug naar de auto, voor een stille rit naar huis.

De eerste keer en daarna…liefst nog een keer!

Het was zeker een hele succesvolle uitstap! We gingen op een zonnige maandag in maart, toen er nog nergens vakanties waren. Gevolg is dus dat het een rustige dag was qua drukte. Er waren uiteraard nog meer gezinnen met jonge kinderen, en hier en daar de occasionele tiener en twintiger op zoek naar avontuur.

De Efteling is de afgelopen jaren best serieus uitgebreid en vernieuwd. Het was dus ook niet mogelijk om alle attracties op een dag te doen. We hebben dan ook gekozen om de attracties te doen die voor Sem het meest geschikt waren. Binnen een aantal jaar, als ze wat groter is, kunnen we de achtbanen uittesten.

Af en toe ga ik met Pieterjan mee, en dan zijn het heel andere dagen omdat dan de grotere attracties wel worden gedaan. Da’s natuurlijk niet zo erg, want zo krijg ik het beste van twee werelden 😉.

De kans is groot dat we volgend jaar zeker nog eens terug gaan, omdat Sem zo hard van deze dag heeft genoten, dat wij als ouders er ook enorm deugd aan hadden. De Efteling is een absolute aanrader voor jong en oud, en is – in mijn ogen – dan ook elke cent waard.

Wil jij ook graag de Efteling bezoeken? Dan kan je je tickets makkelijk bestellen door te klikken op de banner op deze pagina ( affiliate )😊